NK PD showdance standaard in Ermelo
Voor het eerst werd er een NADB wedstrijd georganiseerd in de Heerlickheijd in Ermelo. Dit hotel en conferentieoord is al jaren het decor van het NVD danscongres, wat altijd in juni plaatsvind. De wedstrijd droeg Holland Tulip Dance Classic als naam en werd door Cor en Janny van der Stroet en David en Jacqueline Simon georganiseerd. Naast de eerste keer in Ermelo als NADB wedstrijd, vond ook het eerste NK PD showdance standaard plaats. Daarnaast vond ook het NK PD latin en het NK student-teacher latin plaats in Ermelo.
Wij hadden ons die avond alleen voor de standaard PD wedstrijd ingeschreven.
We hadden gehoord dat het NK showdance ook zou plaatsvinden, maar hadden daar in het begin van het jaar een duidelijke beslissing in genomen om geen showdance te doen dit jaar en alles te richten op alleen de standaard. Tot dat we het vreselijke bericht kregen dat één van de organisatoren en vriend erg ziek was. Dat kwam als een mokerslag aan. Je wilt dan van alles voor iemand doen, maar echt helpen kan je niet als iemand ernstig ziek is. We zijn geen artsen, maar simpele dansers.
Maar wat je wel kunt doen is er zijn iemand en aan ze denken en mee leven. Wij wilden Jacqueline iets geven wat zij en David graag nog eens zouden zien: De Schindlers List show.
Dus besloten we 2 weken van te voren om te gaan trainen en mee te doen aan het NK. Het was al weer even geleden sinds we de show gedaan hadden, dus raadpleegden we youtube om te kijken hoe het ook al weer was. Na de eerste training wisten we dat het goed ging komen. Na een uurtje zat alles er weer in en konden we al aan de afwerking beginnen. Na 2 weken trainen waren we er klaar voor.
Op de avond van het NK showdance dansten we eerst de PD standaard wedstrijd. Ondanks de kleinere vloer dan normaal dansten we één van onze beste wedstrijden ooit. Vanaf de eerste pas was het duidelijk, dit werd een superavond. Voor het gevoel hadden we tijd over en konden we genieten van ons dansen en van de aanmoedigingen van de kant, die enorm was van iedereen langs de vloer.
Toen de showdance. Rolf en Inez en wij waren de deelnemende paren en uit de loting bleek dat wij als laatste mochten dansen. Voor de mensen die de film Schindlers List hebben gezien weten wat voor mooie en gevoelige muziek er in de film voorkomt. Als je dan bedenkt dat je de show voor iemand gaat dansen die ziek is, geeft dat extra emotie aan de dans.
Rolf en Inez gingen eerst en hadden ook hele mooie en emotionele muziek. De sfeer was gezet. Daarna was het onze beurt. Vanuit de gordijnen bij de stand van QueenE kwamen we op en het werd doodstil. We moesten onszelf bedwingen om niet te emotioneel te worden, want er moest nog gedanst worden. De eerste klanken waren te horen en toen kwamen de passen en de emoties vanzelf. Het is en blijft een geweldige show en gaaf om te dansen. Na de laatste noten konden we het niet droog houden en vloeiden de tranen, en zo als later bleek niet alleen bij ons. Herman heeft nog een aantal woorden tot Jacqueline en David gericht en uitgelegd waarom we deze show voor haar wilden dansen. Ook dat was emotioneel, maar fijn om te doen. We hopen dat ze ervan hebben genoten.
Dan zou je het bijna vergeten, maar het was natuurlijk ook een wedstrijd en daar hoort een winnaar bij. Bij de PD standaard wonnen we alle dansen. Onze show werd ook met alle eerste plaatsen beoordeeld en daarmee werden we kampioen van Nederland bij de NADB PD showdance standaard. Titel nummer 15, but how's counting.